Weer in Nederland (maar niet lang meer....) - Reisverslag uit Helden, Nederland van Pylger Andrys - WaarBenJij.nu Weer in Nederland (maar niet lang meer....) - Reisverslag uit Helden, Nederland van Pylger Andrys - WaarBenJij.nu

Weer in Nederland (maar niet lang meer....)

Door: Andrys

Blijf op de hoogte en volg Pylger

19 Mei 2014 | Nederland, Helden

Vanmorgen al vroeg opgestaan om weer verder te gaan lopen vanaf Straelen. Ans bracht me er naar toe met het geel autootje. Nadat ik haar uitgezwaaid had liep ik richting Kerk en Markt, waar de route weer verder ging richting Nederland, Venlo. Ik was nog niet op de markt en voelde me raar, kaal...en ja hoor: ik was zonder Stoffel Staf van huis gegaan. De hele weg was het een raar gevoel om zonder staf te lopen.
Met de auto leek het nog een heel stuk naar Straelen, maar lopend terug viel het erg mee naar Venlo. Mooie landweggetjes en voor ik het in de gaten had was ik de grens al over. Ik kwam ergens in de buurt van Schandelo bij Velden over de grens. De route liep langs het Zwart Water en de Venkoelen.
De natuur was weer prachtig; nu is denk ik alles in bloei. Ik dacht dat ik alles wel een beetje gezien had vanaf maart, toen ik gestart ben in Sint Jabik. Maar nu bloeien weer andere bloemen, onder andere de lupine. Prachtig!
Het Zwart Water zag er ook prachtig uit, veel eenden en ganzen aan de kant en in het water. Nog even doorlopen en ik ben in Venlo.
Als ik de snelweg oversteek langs een viaduct, zie ik hoe druk Nederland is, veel vrachtverkeer rijdt Nederland in, maar ook uit. Je kan wel zien dat het slecht gaat met de economie.....(??). Ik loop peinzend verder, en denk aan waar dat geld dan blijft wat er verdiend wordt....(??).
Laat ik het maar bij Pylger-vraagstukken houden, schoenmaker blijf bij je leest! Ik sla de eerste straat rechtsaf en er komt een Saab aanrijden, die plotseling remt en er komt een vrouw uitgelopen, die naar me toe komt. De auto staat nog midden op straat: het blijkt dat zij ook naar Santiago is gelopen vanaf Vezélay. Ze vertelt er heel enthousiast over en wenst me Buon Camino toe. Leuk, om zo Venlo in te lopen!
Ik loop door naar het Kapelke van Genooi, een heel bekend kapelletje waar veel mensen uit de buurt van Venlo naar toe gaan. Ik steek er een kaarsje op, blijf even zitten en verwonder me dat er op een maandagmorgen 4 á 5 mensen komen. Als ik de kapel uitloop wenst een oude mevrouw me ook nog Buon Camino toe. Dat is al twee! Jammer genoeg is het restaurant "De Genooierie" gesloten, daar was ik eigenlijk van plan om wat te eten. Bij De Genooierie werken mensen met een verstandelijke beperking. Ik had me erop verheugd misschien weer wat oude bekenden tegen te komen. Jammer! Ze hadden net vandaag personeelsuitstapje.
Ik loop verder langs de Maas, achter het grote bedrijf Océ langs en via het Wilhelminapark kom ik bij een coffeeshop uit, waar de klanten al buiten wachten, want de eigenaar is er nog niet. Er zitten er wel een stuk of vijftien...ik loop maar door, want stoned de kerk in dat zie ik niet zitten. Bij het Nolensplein is het ook feest, er zitten bij een bankje veel dak-en thuislozen, junks. Ik loop door en maak een foto van de kerk.
De kerk is gesloten, gelukkig kom ik de koster tegen, die net bezig is het alarm uit te zetten. Hij heeft wel een stempel voor me en ik krijg ook nog een kop koffie. De kerk kom ik niet in, want die gaat om twee uur open.
Vlak bij de Mc Donalds eet ik mijn boterhammen op op een bankje. Via de nieuwe winkelstraat van de Maasboulevard loop ik richting stadsbrug, waar ik nog foto's maak van de Wachters van Tajiri. (Toen ik de stad inliep kwam ik er ook al één tegen.)
Weer langs de Maas loop ik onder de nieuwe brug door Tegelen in. Daar is heel veel nieuwbouw gekomen aan de Maas. Het lijkt of er geen eind aan komt. Kaarsrechte wegen met gloednieuwe huizen enz. Het is er erg veranderd sinds ik daar gewerkt heb. Dat was van 1986 tot 1993, op Dagverblijf De Pannesjop, nu bestaat het niet eens meer. Goede tijden, slechte tijden...
Ik ben in gedachten over die tijd, over het werken, over Ans, die ik daar tegen het lijf liep. Voordat ik het in de gaten heb wandel ik Steijl binnen.
Bij het eerste Klooster wat ik zie ga ik naar binnen, ik bel aan, maar niemand doet open. Dan ga ik de Kapel in, daar zit een zuster in het roze te bidden, als je in de Kapel bent kijk je zo tegen haar aan. Ik maak geen foto, vind dat op één-of-andere manier ongepast. Later hoor ik dat dit de Roze Zusters zijn, zij spreken niet, maar bidden de hele dag.
Ik loop door naar het andere klooster, daar wonen ook Zusters. Bij een loket zit ee een zuster en ze geeft me de stempels. Ze zegt dat er geen plaats is voor Pelgrims, ze zitten helemaal vol. Ik loop het Kapelletje nog in en krijg daar een hele uitleg van een stokoude zuster. Ze doet me denken aan mijn beppe. Heel klein, rimpelig gezicht, brilletje. Ze vertelt over de twee oprichtsters van hun Orde, die allebei zalig verklaard zijn.
In de Kapel staat daarvoor een soort monumentje.
Ze wensen me nog een goede reis en ik loop verder. In Steijl ga ik nog naar het Missiehuis, waar ook Arnold Janssen is begraven. Daar krijg ik ook nog twee stempels. Als ik vertel dat ik geen kleingeld bij me heb om de veer te betalen, dat ik ergens wil pinnen, geeft de dame achter de balie me 20 cent. Toch aardig, nu hoef ik niet eerst ergens een bank te zoeken.
Bij de veer aangekomen, blijkt dat deze kapot is; ze zijn 'm aan het repareren. Ik besluit om dan door te lopen naar Belfeld en daar bij de stuw over te steken, dat is dan de korste weg naar huis.
Ook in Belfeld lukt het niet om over te steken, er staan grote hekken, je kunt er niet over heen als voetganger. Dan maar doorlopen tot de volgende veer: Reuver-Kessel. Gelukkig staan er aan de Maas veel bankjes, waar ik dan ook op zijn tijd even uitrust. Het is flink warm geworden, ik heb al verschillende lagen uitgegooid en loop nu in de korte (afrits)-broek en een hempje. En nog heb ik het warm...
Via het veer kom in Kessel, waar ik nog probeer een stempel te krijgen. Maar ik kan geen koster en geen pastoor vinden. Ik loop maar door. Bij de Coop koop ik nog wat flesjes drinken en een lekkere Snicker. Langs de Heldense Bossen loop ik dan naar Helden, naar huis. Om half zeven ben ik thuis. Een flinke wandeling vandaag, gelopen van half tien tot half zeven.
Geen idee hoeveel kilometers....35, 40 km?? Maar dat is ook niet belangrijk: wel leuk is dat ik nu van Sint Jabik naar huis ben gelopen: een mijlpaal. Morgen verder richting Roermond, Thorn.....



  • 20 Mei 2014 - 09:02

    Judith:

    Lijkt me een bijzondere ervaring, dat je van Friesland naar Helden bent gelopen! Met de auto is het al een hele rit, en nu ben je, ook nog via een omweg, te voet gekomen. Geniet ervan!

  • 22 Mei 2014 - 10:12

    Pylger Andrys:

    Ha Judith, leuk dat je reageert op mijn blog! Dit was een speciale etappe! Van Straelen via Venlo, Tegelen naar Helden: het lijkt of ik ook in mijn eigen geschiedenisboekje loop. Dat was in Friesland, maar ook hier!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nederland, Helden

Pylger

Ik ben Andries Tromp, geboren in 1956 in Nijemirdum in Fryslân. Ik heb ook in Leeuwarden gewoond. Op mijn 18e ben ik vertrokken uit Fryslân, ben toen in de zorg voor verstandelijk gehandicapten gaan werken in Ermelo. Na Ermelo tijdje in Zwolle gewoond, waar opleiding MBO-IW deed aan de Sprankel. Daar leerde ik Mariet kennen, met haar verhuisde ik in 1986 naar Limburg. We kregen een zoon in 1989, Frank. Het huwelijk liep stuk, ik leerde Ans kennen waar ik in 1995 mee trouwde; in 1995 kregen we Jan en in 1996 Iza. Vanaf 1998 woon met in Helden met Ans en dochter Iza. Zoons Frank en Jan wonen allebei niet meer thuis, Frank woont in Veldhoven, Jan in Utrecht. Ik ben toen Frank en Jan nog klein waren (in 2003) het Pieterpad gaan lopen. Ik vertrok op 22 april, de geboortedatum van ús heit. Op 2 mei liep ik nog, dat was de geboortedatum van ús mem. Ik wilde met het lopen van deze tocht hen gedenken, mem was het jaar daarvoor overleden, ús heit in 1994. Niet zomaar lopen, maar met een reden, heit en mem gedenken. Onderweg heb ik veel kaarsjes opstoken in kerken en kapelletjes. iet dat ik katholiek ben, ik heb protestante (gereformeerde) "roots": het was mijn manier om mijn ouders gedenken. Soms moet je daar de eenzaamheid voor zoeken. Want ondanks de vele ontmoetingen, was ik 's nachts, maar ook overdag heel veel alleen. Als familie en vrienden me na de tocht vroegen of ik God ook tegen was gekomen, zei ik: nee, vooral mezelf en dat was heel erg waar. Bij alleen lopen kom je vooral jezelf tegen! Het laatste stuk in Limburg samen met Frank en Jan. Na Maastricht ben ik nog een paar jaar bezig geweest met de GR-5, die vanaf daar door de Ardennen richting Luxemburg en de Vogezen gaat. Jan liep ook nog 2x stuk mee, de laatste keer kwamen we vlak in de buurt van de stad Luxemburg. Ik zag daar al bordjes staan van de weg naar Santiago vanaf Duitsland. Het begon bij mij te kriebelen. Zal ik nog doorlopen naar Schirmeck in Lotharingen óf zal ik vanaf daar oversteken naar de route van de Camino? Thuisgekomen veel op internet zitten zoeken, er veel over gelezen. In 2012 liep ik de Kennedymars en ontmoette ik daar Ton, die een Jacobsschelp op zijn rugzak had. De schelp was de aanleiding van ons gesprek én we liepen samen de 80 km uit. Ton vertelde dat hij nog een week moest werken voor zijn pensioen en dat hij over paar weekjes naar Santiago hing lopen vanaf Reims. Ik beloofde hem zijn website te gaan volgen. Dit heb ik de hele reis van Ton gedaan. Prachtige verhalen, het maakte indruk op me. In oktober kwam Ton in Santiago aan. Ik besloot om de tocht ook te gaan lopen, maar niet vanaf Luxemburg. Ik was ooit aan Pieterpad en de GR/5 begonnen, maar niet met het doel om naar Santiago te gaan. Omdat het ook een Innerlijke Reis is, besloot ik om te gaan lopen vanaf Fryslan waar ik geboren ben. Waar heit en mem, pake en beppe vandaan komen. Ik las dat er een Jabikspaad is, die begint in Sint Jacobiparochie (Sint Jabik) en gaat naar Hasselt in Overijssel. Vanaf daar is het Pelgrimspad naar Maastricht te lopen. Ik wacht niet tot mijn pensioen, maar ga mijn gespaarde PBL-uren er voor gebruiken. Op mijn 60ste wil ik vertrekken uit Maastricht. De twee jaar ervoor wil ik dan de route vanaf Sint Jabik gelopen hebben. Nou, ik ben lid geworden van het Genootschap van Sint Jacob en kreeg paar weken geleden het Pelgrimspaspoort toegestuurd. Nu alleen nog oefenen, ook met rugzak, de Jakobsschelp aanschaffen en dan kan ik vertrekken. De planning is om in de week van 20 maart te vertrekken uit Sint Jabik. Ik ben blij de knoop doorgehakt te hebben, blij dat ik die ruimte neem en dat ik die ruimte krijg van Ans, om deze (zoek)tocht te maken, waar ik al zo lang van droom.

Actief sinds 21 Feb. 2014
Verslag gelezen: 485
Totaal aantal bezoekers 49262

Voorgaande reizen:

20 Maart 2014 - 30 November -0001

Pelgrim naar Santiago de Compostela

Landen bezocht: