Gorssel - Doesburg (maandag 7 april 2014)

Vannacht was het helemaal niet koud, ben vannach op de fleece slaapzak gaan liggen i.p.v. erin. Wel de binnenzak in slaapzak gedaan. Heerljk geslapen. Ik merk dat ik gisteren te weinig heb ingekocht en dat moet teren op een muesli-reep en nog wat water. Ik merkte vannacht dat ik eigenlijk trek had. Nou, dan halen we vandaag de schade wel weer in...
Dat lukt 's morgens al als ik in Gorssel bij een groetenboer een bak pastasalade kan kopen en een paar bananen.
Ik ben dan onderweg richting Zutphen. Onderweg is het prachtig langs de route. Op een plek zijn heel veel ooievaars, deze zijn uitgezet; en er zijn veel jonge ooievaars geboren. Ik vind het indrukwekkend,omdat je bijna nooit ooievaars ziet in Nederland, tenminste niet bij ons in de buurt. In deze reis heb ik er toch al verschillende gezien: bij Ossenzijl, in de buurt van Herxen.Allemaal op zo'n karrewiel op een paal.
Ik ga even stil kijken, de moeder blijft in het nest met het jong, de vader gaat takjes of voer halen. Mooi om te zien. Ik geloof dat ooievaars ook maar één partner hebben, dit ga ik thuis nog opzoeken.
Ik merk dat et een andere dag wordt al gisteren, ten op den duur wel alles goed kwam, maar ik het achteraf toch een zware, donkere dag vond, vooral toen ik mijn tent ook nog eens merkte dat ik mijn oude Nokia-telefoon verloren was, waarschijnlijk in Deventer. Beetje een pech-dag...
Maar vandaag lijkt alles anders: ik zie veel bloemen, ik zie veel zon, ik zie veel blauwe luchten, ik zie vogels, ik zie vlinders. Komt het omdat ik het wil zien óf is het een andere dag? Ik ervaar het als het laatste.
Gauw genoeg kom ik aan in Zutphen, ook al zo'n leuke oude Hanze-stad. Prachtige oude gebouwen,een stuk oude stadsmuur die er nog staat, heel mooi.
Ik bekijk van buiten de Walburgiskerk, loop ergens door en prachtig hofje en ga een stempel halen bij het Gemeentehuis, omdat er niemand bij de kerk is. Even lekkere broodje bij de bakker en ik ga weer verder, ik ga met een veerbootje richting Bronkhorst, een klein oud stadje. In de kerk van Bronkhorst blijkt dat er twee kunstenaressen exposeren. Zij vertellen,dat ze mij precies het type vinden,om naar Santiago te lopen én daar wil vanzelf meer van weten. Het wordt een leuk gesprek en ik krijg nog koffie aangeboden. Ik blijf er even pauzeren. Ik merk, dat omdat zo ontspannen ben,ook veel meer rust heb, om even stil te staan. (Letterlijk en figuurlijk).
Dat besef doet goed. Ik weet dat een valkuil van mij is: mezelf opjagen en daardoor mezelf voorbijlopen. Goed om daar eens bij stil te staan!
De dames nemen nog een foto van me en ik ga verder. Buiten kom ik een Belgisch stel uit Antwerpen tegen; ook zij beginnen over mijn schelp op de rugzak en vertellen ook een verhaal over een Pelgrim die zij kennen. Een leuk gesprek: ook zij nemen nog een foto, bij de oude pomp.
Ik loop verder langs een oud pad langs water en langs een molen. Ik begin wat te fantaseren: ik ben Don Quichotte en Stoffel, die is Sancho Pancho. We gaan vechten tegen de molenwieken! Ik zie het al helemaal voor me.
In het boekje heb gezien, dat er camping voor Doesburg is, Camping Het Zwarte Schaar. Die bel ik u maar op, het is nog vroeg. Gelukkig kan ik er terecht: ik zeg dat het nog wel even kan duren, omdat ik nog in de buurt van Bronkhorst ben.
Ik loop nog even om door Steenderen, in de verte zie ik een spitse hoge kerktoren,dat moet wel Katholiek zijn. Het is even stukje om, maar ik heb alle tijd, toch? Er blijken twee kerken te zijn, een oude, de Hervormde en de spitse, die ik gezien heb. Ook een heel mooi café naast de Hervormde Kerk. (lijkt wel Limburg...) In de Katholieke Kerk blijkt dat de koster de vloer aan het boenen is, hij zoekt nog naar stempe,maar kan niets vinden. Ook hij knipt het logo uit een nieuwsbrief of zo en zet er wat bij. We praten nog wat en zijn het beiden over eens dat de nieuwe paus Franciscus een heel goede verandering is in de Katholieke Kerk, na alle negatieve zaken die er gebeurd zijn en de strengheid in de leer van Benedictus wordt het tijd voor verandering, meer positiviteit.
Ik ga weer verder. Op de weg nasr Doesburg, zie ik weer eens koeien in de wei. Als ik ze wil fotograferen, komen ze allemaal nieuwsgierig mijn kant op. Dan zie ik in de verte de boer op zijn fiets stappen. Hij komt naar me toe en vraagt of ik de foto'sop wilsturen naar zijn emailadres. Hij schrijft het adresop en we praten nog over koetjes en kalfjes en dat mijn Omke Roel ook een boerderij had met veel koeien en kalfjes...Ik maak ook nog een selfie met de boer, die zal ik zeker opsturen!
Al om een uur of vier ben ik op camping, die best groot is, maar waar nog bijna geen gasten zijn. een caravan en een camper staan onder aan de dijk, ik zet mijn tentje er bij. Omdat het nog zo'n vijf kilometer van Doesburg af is, huur ik een fiets bij de camping.
Als de tent staat, dan fiets ik naar Doesburg. Ook al zo'n leuk oud stadje! Dit is echt een ontdekkingsreis voor me. Weer nieuwe streken in Nederland ontdekt. De deur van de Kerk staat open: de Grote-of Martinikerk. Ik mag even naar binnen, het blijkt dat ze er in het weekend rommelmarkt hebben. Ikvind he een raar gezicht, al die oude troep in zo'n mooie oude kerk. Daarna koop ik bij de Albert Heijn wat ontbijtspullen, wat fruit. Dan bedenk ik, dat ik wel een Trappist heb verdiend: ik ga op het terras Café De Waag van zitten en bestel me een Triple. Dat is lang geleden: ik geniet en spreek met mezelf af, om dit niet elke dag te doen. Alcohol is en blijft mijn valkuil. En het is gemakkelijk om na een dag zwoegen te zeggen tegen mezelf, dat ik het dan verdiend heb, dat zijn mijn eigen smoesjes, om mezelf voor de gek te houden. Ik ken mijzelf zo langzamerhand wel.
De VVV is nog open en daar haal ik nog een stempel,dan hoeft dat morgen niet meer. Ik fiets relaxed over de dijk naar de camping terug en maak een leuke foto van allemaal blonde kindjes met pinksterblommen op de dijk.
Op de camping klets ik nog even met de Duitse camperman en zijn vrouw. Ik mag de telefoon daar opladen. Het zijn heel aardige mensen uit Münster en ze vertellen, dat ze vroeger een boot in Roermond hadden, maar door gezondheidsklachten hebben ze die vervangen door de camper.
Ik ga vroeg de tent in en zie op Whattsapp dat Tineke schrijft dat het in Amsterdam al flink onweert en regent. Een uur later zit ik zelf in het noodweer, flink regen, wind en storm. De tent hudt het goeg, ik blijf droog, maar lig wel halve nacht wakker, door de onrust. Misschien dat ik twee of drie uur geslapen heb.