Voorbereiden
Door: Andries
Blijf op de hoogte en volg Pylger
21 Februari 2014 | Nederland, Helden
Ik heb er al jaren over gedroomd en eigenlijk was ik al onderweg vanaf het moment dat ik begon aan het Pieterpad, in 2004.
Ik liep toen in ongeveer 23 dagen van Pieterburen naar Maastricht, tot Gennep in mijn eentje en vanaf Gennep met zoonlief Jan, die toen
9 jaar was. In Sittard sloten de oudste zoon, Frank en Jan's vriend Chris nog aan voor de laatste etappes naar Maastricht.
Een paar jaar later heb ik de draad weer opgepakt en ben vanaf Maastricht met rugzak en tent de GR-5 richting Luxemburg gaan lopen. Steeds een paar dagen, alleen en twee keer met zoon Jan. Een geweldige ervaring: lopen door de Belgische Ardennen, kamperen op kleine campings. Zo ben ik vorig jaar in de buurt van stad Luxemburg aangekomen samen met Jan. Het is nu niet ver meer van de Franse grens.
Onderweg kwam ik de bordjes al tegen van de Luxemburgse Santiago-route. Ik begon te twijfelen, zal ik het GR-pad naar de Vogezen nog volgen of is er een mogelijkheid om van de GR over te stappen op de Route naar Santiago. Thuis heb ik allerlei kaarten bekeken, maar ik kwam er niet uit. Het zou ook niet kloppen, want het lopen van de GR-5 had nooit de bedoeling gehad om er Santiago meet te bereiken, nee, ik wilde er mee naar de Vogezen.
In 2012 kwam ik tijdens de Kennedymars in Someren Ton tegen, ik zag dat hij de Jacobschelp achter op zijn rugzak had en raakte met 'm hierover aan de praat: hij moest nog een week werken, daarna ging hij met pensioen en zou hij vanaf Reims naar Santiago lopen. De etappes naar Reims toe had hij al eerder gelopen. Hij was erg enthousiast en gaf me het adres door van de website waar hij zijn avonturen zou plaatsen: ton-gaat-naar-santiago. Zo heb ik 'm kunnen volgen van juli t/m oktober 2012.
Toen is Ton aangekomen in Santiago, z'n vrouw Ellen heeft hem opgehaald.
Ik was enthousiast geworden van Ton's verhalen, wat hij allemaal had meegemaakt, zijn enthousiasme, zijn doorzettingsvermogen: geweldig!
Een paar keer gereageerd op zijn blog, daarna tijd niet meer van 'm gehoord. In juli 2013 liep ik weer de Kennedymars, nu als training voor Nijmegse Vierdaagse. Toen ik mijn startbewijs ophaalde, zat Ton op mij te wachten, hij had op internet gezien dat ik ingeschreven stond en wilde graag samen de Kennedymars met me lopen. Geweldig toch? Onderweg veel gepraat over de Camino, over Ton's grote reis. We liepen samen de Kennedymars uit en namen afscheid, misschien vogend jaar weer?
Het denken aan de Camino, bleef, het is mijn Droom geworden. Ik wil niet wachten tot mijn pensioen, ik wil zo gauw mogelijk naar Santiago lopen. Op mijn werk ben ik jaren PBL-uren aan 't sparen, deze zou ik er goed voor kunnen gebruiken. In januari 2014 heb ik de knoop doorgehakt: ik ga
in het jaar dat ik 60 ben geworden, dat is over 2 jaar, lopen vanaf Maastricht. Ik twijfel of het niet Roermond moet zijn, dat ligt dichter bij Helden, waar ik woon.
Maar ik bedenk me, ik ben een geboren Fries: en er is een Pelgrimspad (Jabikspaad) dat start in Sint-Jacobiparochie (Sint-Jabik)vlak bij de Waddenzee. Dat is het! In Fryslân, waar mijn wiegje stond, ga ik nog dit jaar beginnen op tijden dat ik wat langer vrij ben of in korte vakanties.
Als ik er maar voor zorg dat ik ongeveer april 2016 ongeveer in Maastricht ben. Ik ben lid geworden van Het Genootschap van Sint Jacob en kreeg in januari het Pelgrimspaspoort (Credencial del Pelegrino) opgestuurd.
Blij was ik, opgelucht dat de kogel door de kerk was, de knoop doorgehakt: mijn Camino begint dit jaar al met het Jabikspaad tot Hasselt en het Pelgrimspad daarna tot Maastricht. De boekjes zijn besteld en al binnen. Nu is het alleen nog een kwestie van plannen, wanneer ben ik eens langer vrij, hoe kan ik dan het goedkoopst reizen, waar zal ik slapen.
Op internet heb ik goedkoop een goede rugzak aangeschaft (Nomad 55l), toen kwam, zag ik dat de verkoper nog meer rugzakken had, ik heb er nog twee gekocht, voor mijn beide zoons. Misschien kunnen we nog etappes met z'n tweeën of drieën lopen. Want alleen lopen is mooi, maar samen lopen met mijn zoon(s) dat is ook heel speciaal. Ik verheug me op beide.
Ondertussen heb ik weer een mooie oefenwandeling met Ton gemaakt, een stuk Hertogenpad (van Deurne tot Leudal), 's avonds is Ton bij ons blijven slapen. We hebben afgesproken om de Kennedymars in Sittard te lopen met Pasen. Op 8 maart gaan we nog een stuk Pieterpad lopen van Sittard tot Maastricht als oefening: mooi zo'n wandelvriend
Vanavond kwamen de twee bestelde rugzakken aan, ik had Ans verteld over mijn plannen met Frank en Jan. Ik bedacht me ineens of Ans ook met een rugzak zou kunnen lopen. Ik vroeg 't haar én ze was heel blij. Gauw eens met haar samen een flinke wandeling maken!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley