Ontmoeting met andere pelgrims

Ontbijt om 8.00 uur had ik gevraagd aan mevrouw Lagard, maar ik was al weer eerder wakker,om zeven uur begonnen de hanen in het dorp elkaar de loef af te steken. De een kon nog harder dan de andere kraaien. En de ander weer nog valser dan de een. Het was een heel spektakel.
Om 7.15 uur stond ik alles in te pakken en om 7.45 ben ik met rugzak naar beneden gegaan, waar ik mw. Lagard al hoorde rommelen.
Ik kreeg een echt Frans ontbijt, stokbrood, boter en vier soorten jam en koffie. De rekening viel mee, als je kijkt wat ik gisteren allemaal voorgeschoteld kreeg: 45 euro.
Voor mijn low-budget idee natuurlijk veel te veel, want met zulke prijzen kom ik vanzelfs met mijn budget nooit en te nimmer in Santiago. Ik zal het de volgende dagen moeten compenseren. Misschien wild kamperen? Ik merk dat ik er onrustig door wordt en ik me zorgen ga maken over het geld, over de kosten.
van Mw. Lagard krijg ik nog een lunchpakket mee en we nemen afscheid, wat een vriendelijke en vooral gewone mensen. Het lijkt wel of ik thuis was...
Het is weer heerlijk wandelweer, mistig met het zonnetje er al een beetje achter, waardoor er zo'n "misterieus" licht over de dorpjes en de natuur valt. Ik heb dit eerder meegemaakt met het Pieterpad in Drente, mist boven zo'n veenkanaal, heel mooi é iets om niet te vergeten. vandaag dus weer.
Onderweg kom ik voorbij een Karmalitessenklooster en ik besluit om er naar toe te gaan. Het ligt bovenop een heuvel en ik heb gelezen dat er om 10 uur een H. Mis is. ik ben wel toe aan bezinning en rust in mijn hoofd. Ner voor 9 uur sta ik bezweet boven, maar tot mijn teleurstelling kom ik er niemand tegen en is er ook geen H. Mis. Ik zet mijn rugzak buiten neer en ga toch even in de Kapel zitten, bovenop de heuvel met grote ramen waar je zo het hele landschap kunt zien. Om stil van te worden...
Wel raar dat ik niemand van de Karmalitessen tegenkom, er brandt wel een kaarsje, ze hebben zeker andere werken te doen. Ik loop weer verder. Ik wil vandaag tot Wasigny lopen want daar heb ik een leuk adresje van 15 euro gezien.
De route gaat over heuvelachtig terrein en ik kom aan in Signy-"l Abbeye,
waar ik bij een supermarkt wat fruit en eten koop. Ergens in het dorp in de buurt van een school eet ik lekker mijn lunchpakket en drink nog wat.
De kinderen worden opgehaald door moeders en het is een drukte van jewelste. Het dorp heeft iets met astrologie, of met planeten, er is een planetenroute en er staat een heel grote zonnewijzer.
Onderweg naar Wasigny bel ik het telefoonnummer van boerderij Quatre Mains, niemand neemt op. Als ik het mobiele nummer sms in het Engels krijg ik gauw genoeg antwoord: "ik zit in Kroatie, maar je moet mijn husband bellen". Ik probeer het nog eens en krijg niet Monsieur Joseph er aan zoals het boekje zegt, maar Jos uit Tilburg, die me vraagt of ik het wel kan vinden zonder kaart,hij wil me wel ophalen. Ik heb net een kaart gezien in Lalobbe met daarop het gehucht Grandchamp. Ik zeg tegen Jos dat ik wel loop.
Nou, ik kom aan in Wasigny en begrijp niets van mijn eigen kaart en ik heb Grandchamp voorbijgelopen. Ik bel Jos weer en die zegt dat ik maar bij de kerk moet wachten, dan komt hij me halen. Tien minuten later staat er lange man met een wat ingevallen gezicht met een oude Mercedes voor de kerk. Ik hoor direct dat ik met een Brabander te maken heb, hij vertelt uit Tilburg te komen en dat hij al zo'n 17 jaar in Frankrijk woont.
Bij Boerderij Quatre Mains aangekomen spreekt het mij allemaal wel aan, er staan drie oude Mercedessen, er staat een oude motor met zijspan en er lopen kippen en hanen rond. Een prachtig huis met schuren er naast, een prachtige groententuin, echt mooi. Jos biedt me direct een pilsje aan en vertelt dat hij straks nog twee pelgrims op gaat halen, die steeds vanuit Grandchamp een stukje van de route lopen. Het zijn twee schoonzussen die zo etappes van de Camino lopen.
Ik verfris me wat, ga douchen, trek wat schoons aan en praat met een jongen die Jos een beetje helpt met van alles-en-nog-wat, hij blijkt op een soort festival in Leeuwarden geweest te zijn, waar ik over gelezen heb.
Jos komt ondertussen met de twee andere pelgrims terug, Nannie en Yolanda uit Maassluis en Lelystad, we drinken samen nog wat en kletsen over de tocht, de Camino. Jos blijkt wat anarchistische ideeën te hebben en dat dat ook wel de reden is geweest van zijn vertrek uit het "geregelde" Nederland. Hij heeft heel uitgesproken ideeën over politiek en staatsvorm en komt even later met een boek over een filosoof, wiens naam ik al weer vergeten ben, een tijdgenoot van Marx.
Ik geniet van de sfeer, merk wel dat de dames niet echt op Jos reageren, maar die zijn hier alleen paar dagen, dus hebben ze misschien wel genoeg Jos gehoord. Want uitgesproken dat is hij. Een soort oude hippie-punker-anarchist. Lang geleden dat ik zo'n persoon ben tegengekomen, ik vind het wel leuk.
Minder leuk vind ik het dat in mijn boekje de prijs niet aangepast is; het is niet 15 euro, maar het zij er 45...ik baal er wat van, want ik zou zuiniger aan, dat zijn in twee dagen 90 euro...daar moet je lang voor werken. Het blijkt verkeerd in het boekje te staan én ik begrijp ook wel dat Jos niet voor 15 euro slaapplek, ontbijt en eten kan bieden, maar het is financieel weer een tegenvaller. De komende dagen zal het rustiger aan moeten.
's Avonds wordt er laat gegeten en het is echt heerlijk; vooraf pompoensoep, basmatirijst met van alles erin, zelfgemaakte schapenvleesworst, wijn, verse tomatensalade met mozzarelli. Mmmmm.
Tijdens de gesprekken met de medepelgrims komen we erachter dat de wereld klein is: Nannie kent de fotowinkel waar mijn overleden schoonzusje Marja vroeger werkte én Yolanda is vroeger collega geweest van mijn oude vriend Klaas. Alweer met het buikje vol ga in het bed in, het is buiten nog licht van de maan, die schijnt boven het kerkhof, wat om het kerkje ligt.