Verslag van 24, 25 en 26 maart - Reisverslag uit Helden, Nederland van Pylger Andrys - WaarBenJij.nu Verslag van 24, 25 en 26 maart - Reisverslag uit Helden, Nederland van Pylger Andrys - WaarBenJij.nu

Verslag van 24, 25 en 26 maart

Blijf op de hoogte en volg Pylger

29 Maart 2014 | Nederland, Helden

Ik was in Mildam gebleven, aan het riviertje de Tjonger.Als je daar overheen gaat kom je in Weststellingwerf, waar geen Fries, maar Stellingswerfs wordt gesproken.
Bij een kampeerboerderij kan ik een stempel halen, ik vraag of er mijn boterhammen op en bankje voor het huis op mag eten.Dat mag, lekker even de rugzak af én koffie drinken uit de nieuwe koffiekan van Tante Hennie.
Ik loop door Oldeholtpade waar het net pauze op school en de kinderen spelen op het schoolplein. Ik denk aan mijn eigen schooltijd in Nijemirdum en dat we vaak op het schoolplein speelden omdat we naast "De School Met De Bijbel"woonden. Ik herinner me dat we gevaarlijke sprongen maakten: we klommen op het dak van de school en sprongen van de school naar naar het dak van het fietsenhok. Soms is het goed dat ouders niet alles zien wat je uitspookt...
Ook realiseer ik me tijdens het voorbijlopen dat het een groot verschil was met het plein in de stad, op de Wilhelminaschool in Leeuwarden. in Nijemirdum had drie lokalen, de Wilhelminaschool wel acht. Dat was wel wennen eerst in mei 1965.
In Wolvega mis ik een stempelpost, ik hebt 't briefje er niet steeds bij, ik koop een flesje drinken bij een tankstation. Buiten zie ik de Leeuwarder Courant liggen met op de voorpagina: PVV-leden Friesland stappen op. Ik ben blij die partij zich zelf opblaast na die opmerkingen van Wilders over Marokkanen. Onder het mom van vrijheid van meningsuitinzeg mag hij blijkbaar alles zeggen. Ik ben blij dat hij nu terug wordt gefloten.
Verder lopend zie ik in een straat twee verbrande huizen, allebei hadden ze een rieten dak. In een huis staan stoelen, tafel, kast beneden nog op de plaats, terwijl alles erheen verbrand is, een raar, griezelig gezicht. Ik vraag me af of er misschien wel mensen zijn omgekomen. Misschien een pyromaan?
Ik realisee rme dat ik gauw genoeg Fryslân verlaat en in Overijssel aankom. Zal ik het volgend verslag maar in het Fries doen? Alles loopt anders door het gedoe met verdenen verslagen. Ik loop een heel lange weg in, onderweg wordt ik een paar keer ingehaald door groepjes scholieren op de fiets, druk kletsend en lachend.
Dan loop ik een heel mooi gebied in met riet, water, het is er prachtig. Ik kan kiezen de route over het veer of de route over de brug neem. Ik besluit die over het veer te nemen. Ik kom onderweg schapen tegen die staan te grazen. Een udeman op de fiets fiets me tegemoet en als hij me niet teruggroet, roep ik heel hard: "Dan Niet!" Ik vind het altijd raar als mensen je niet teruggroeten, vandaar....Verderop zitten twee mnnen te vissen, gelukkig wordt ik door hen wel begroet. Ik maak veel foto's, prachtig het zonnetje in het water, wat heb ik deze week toch geluk met het weer!
Wat ik achteraf heb gehoord is dat de Linde de grens is met Overijssel,het is een handveer, je moet met 'n soortdraaiding het veer naar je toe trekken en ook zo naar de overkant gaan. Zwaar werk, ik was buiten adem toen ik in Overijssel aankwam: mijn eerste idee was: "Je krijgt het niet cadeau". Vanaf daar was het niet ver meer naar Oldemarkt, een heel leuk plaatsje met haven, leuke straatjes en oude huisjes. Voor de stempel moest ik belde aanbellen op de Hoofdstraat, het was de koster van de kerk, die met me meeliep naar deWillibrordkerk, waar hij de mijn kaarten stempelde en me ook nog een rondleiding gaf. Er was behalve een afbeelding van Jacobus bij het altaar ook nog een beeldengroep van Sint Anna te zien. Ik bedankte de koster en bedacht dat ik stom was geweest om de auto in Ossenzijl neer te zetten. Ik moest nog vier kilometer lopen: Ossenzijl ligt niet aan de route....
Behoorlijk moe kwam ik aan bij de auto, waarmee ik naar Lelystad reed naar Rinkje en Henry. Rinkje was thuis met de neven Tamme en Derk. Heerlijk gegeten.'s Avonds heeft Rinkje de sauna bij hen in de "hooischuur" aangezet, compleet met lekkere thee, verwarming bij het relaxen, een lauw voetenbadje, handdoeken en badjas. Heerlijk...ik deed drie rondjes.
Ik voelde me echt verwend door mijn jongste zusje.. Nog even opgebleven en toen heerlijk geslapen.

25 maart
's Morgens ontbeten met Rinkje en al vroeg in de auto gestapt: 's avonds kon ik door moeheid niet bedenken wat ik u doen, waar de auto neerzetten enz. enz. Ik besloot om te beginnen op het eindpunt: in Hasselt, omdat dit vanaf Lelystad niet ver is.'s Avonds zou ik wel iets bedenken om weer bij de auto tercht te komen. "op de bonnefooi...."
Bij de Stefanuskerk zag ik dat e deur dicht was, op het lijstje ston nog een ander adres voor een stempel. Een kroeg aan de overkant, ook dicht.De VVV gebeld, ook dicht. Toen zag ik voor de kroeg mensen van een schilderbedrijf. Gevraagd of zij iemand van het café kenden. Nee, maareen had wel de sleutel. Hij ging voor me oeken achter de bar 'rn vond warempel de stempel. Met de stempel en een kop koffie voor mij kwam hij buiten. Nou, wat een gastvrijheid, wat een toeval. Lekker buiten op het terrasje koffie gedronken. Ik ga straks verder in Hasselt, maandag 25 maart.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nederland, Helden

Pylger

Ik ben Andries Tromp, geboren in 1956 in Nijemirdum in Fryslân. Ik heb ook in Leeuwarden gewoond. Op mijn 18e ben ik vertrokken uit Fryslân, ben toen in de zorg voor verstandelijk gehandicapten gaan werken in Ermelo. Na Ermelo tijdje in Zwolle gewoond, waar opleiding MBO-IW deed aan de Sprankel. Daar leerde ik Mariet kennen, met haar verhuisde ik in 1986 naar Limburg. We kregen een zoon in 1989, Frank. Het huwelijk liep stuk, ik leerde Ans kennen waar ik in 1995 mee trouwde; in 1995 kregen we Jan en in 1996 Iza. Vanaf 1998 woon met in Helden met Ans en dochter Iza. Zoons Frank en Jan wonen allebei niet meer thuis, Frank woont in Veldhoven, Jan in Utrecht. Ik ben toen Frank en Jan nog klein waren (in 2003) het Pieterpad gaan lopen. Ik vertrok op 22 april, de geboortedatum van ús heit. Op 2 mei liep ik nog, dat was de geboortedatum van ús mem. Ik wilde met het lopen van deze tocht hen gedenken, mem was het jaar daarvoor overleden, ús heit in 1994. Niet zomaar lopen, maar met een reden, heit en mem gedenken. Onderweg heb ik veel kaarsjes opstoken in kerken en kapelletjes. iet dat ik katholiek ben, ik heb protestante (gereformeerde) "roots": het was mijn manier om mijn ouders gedenken. Soms moet je daar de eenzaamheid voor zoeken. Want ondanks de vele ontmoetingen, was ik 's nachts, maar ook overdag heel veel alleen. Als familie en vrienden me na de tocht vroegen of ik God ook tegen was gekomen, zei ik: nee, vooral mezelf en dat was heel erg waar. Bij alleen lopen kom je vooral jezelf tegen! Het laatste stuk in Limburg samen met Frank en Jan. Na Maastricht ben ik nog een paar jaar bezig geweest met de GR-5, die vanaf daar door de Ardennen richting Luxemburg en de Vogezen gaat. Jan liep ook nog 2x stuk mee, de laatste keer kwamen we vlak in de buurt van de stad Luxemburg. Ik zag daar al bordjes staan van de weg naar Santiago vanaf Duitsland. Het begon bij mij te kriebelen. Zal ik nog doorlopen naar Schirmeck in Lotharingen óf zal ik vanaf daar oversteken naar de route van de Camino? Thuisgekomen veel op internet zitten zoeken, er veel over gelezen. In 2012 liep ik de Kennedymars en ontmoette ik daar Ton, die een Jacobsschelp op zijn rugzak had. De schelp was de aanleiding van ons gesprek én we liepen samen de 80 km uit. Ton vertelde dat hij nog een week moest werken voor zijn pensioen en dat hij over paar weekjes naar Santiago hing lopen vanaf Reims. Ik beloofde hem zijn website te gaan volgen. Dit heb ik de hele reis van Ton gedaan. Prachtige verhalen, het maakte indruk op me. In oktober kwam Ton in Santiago aan. Ik besloot om de tocht ook te gaan lopen, maar niet vanaf Luxemburg. Ik was ooit aan Pieterpad en de GR/5 begonnen, maar niet met het doel om naar Santiago te gaan. Omdat het ook een Innerlijke Reis is, besloot ik om te gaan lopen vanaf Fryslan waar ik geboren ben. Waar heit en mem, pake en beppe vandaan komen. Ik las dat er een Jabikspaad is, die begint in Sint Jacobiparochie (Sint Jabik) en gaat naar Hasselt in Overijssel. Vanaf daar is het Pelgrimspad naar Maastricht te lopen. Ik wacht niet tot mijn pensioen, maar ga mijn gespaarde PBL-uren er voor gebruiken. Op mijn 60ste wil ik vertrekken uit Maastricht. De twee jaar ervoor wil ik dan de route vanaf Sint Jabik gelopen hebben. Nou, ik ben lid geworden van het Genootschap van Sint Jacob en kreeg paar weken geleden het Pelgrimspaspoort toegestuurd. Nu alleen nog oefenen, ook met rugzak, de Jakobsschelp aanschaffen en dan kan ik vertrekken. De planning is om in de week van 20 maart te vertrekken uit Sint Jabik. Ik ben blij de knoop doorgehakt te hebben, blij dat ik die ruimte neem en dat ik die ruimte krijg van Ans, om deze (zoek)tocht te maken, waar ik al zo lang van droom.

Actief sinds 21 Feb. 2014
Verslag gelezen: 339
Totaal aantal bezoekers 49330

Voorgaande reizen:

20 Maart 2014 - 30 November -0001

Pelgrim naar Santiago de Compostela

Landen bezocht: