Prakkeseren over de afstand naar Santiago de C.

Ik had 's nachts behalve van de bierdrinkende kampeerders ook last van stijfheid en met draaien had ik flink last van mijn ribben; denk toch dat ik die gekneusd heb met die gevaarlijke klim vanmorgen.
het weer is weer heerlijk vandaag, lekker zonnetje. ik praat nog even met de backpack-kampeerders, die met een kookstelletje in de weer zijn. Ze lopen niet de Camino, maar ik geloof een stuk GR-paden met begeleiding. Het ziet er allemaal heel professioneel uit: hele dure spullen, kleding, kookspullen.
Ik moet lachen als je bedenkt, dat ik het allemaal doe met 2e-hands spullen van Marktplaats, een scheefgezakt goedkoop tentje, kleding van de Lidl. Maar wat maakt het uit; het is niet superlicht en vooral niet zo duur, maar ik redt me er goed mee.
Vandaag loop ik weer veel door de bossen, ik kom bijna niemand tegen. Als ik ergens uitrust in een soort jagershutje, komen er twee meiden aan met de fiets, die hun honden laten ravotten in een bosmeertje. Ik eet er wat boterhammen.
in Oignies-sur-Thiera, nog net in België bestel ik een koffie bij de kroeg tegenover de kerk.Ik vraag of ze een stempel voor me hebben, maar de kroegbaas verwijst me naar de curie (?). Ik bedenkt dat het waarschijnlijk de pastorie zal zijn en ga er naar toe aan de andere kant van de kerk. Toch voor volgend jaar mijn Frans nog wat ophalen, want dit werkt niet, gisteren was het ook al problematisch met telefoneren. Dan red ik het niet met handen-en-voeten en steenkool-engels en Koeterwaals.
Bij de pastorie doet een oude mevrouw open, waarschijnlijk de werkster van Mijnheer Pastoor. (in Limburg de maagd genoemd....). Ze is heel aardig en weet waar mijnheer de Pastoor de stempel heeft liggen. Nadat ze mijn paspoort gestempeld heeft vraagt ze me om even te gaan zitten en komt dan terug met 2 glazen water. Ze had gezien dat ik het warm heb. Lieve vrouw hoor! Ik vraag of ik een foto van haar mag nemen en ze vindt dat maar raar en begint te lachen. Stralend en wat verlegen zet ik haar op de foto.
Verder maar weer door de eindeloze bossen met zo nu en dan flink stijgende paden. Om half zes kom ik aan in Rocroi, waar ik me moest melden bij de plaatselijke VVV voor een plekje in de Gite Municipal. gelukkig is er plaats en als ik er aan kom, blijkt het een prachtig plekje te zijn, net verbouwd en hartstikke netjes.
Er staan stapelbedden, een koelkast, een kookplaatje. Vandaag ga ik eens zelf kokkerellen. Bij de Aldi in Rocroi kocht ik al tomaten, stokbrood , bananen en bier,dus dat wordt een gezellig maaltje.
Meestal is het bij binnenkomst hetzelfde ritueel: douchen, voeten verzorgen, eten, koffie, later een lekker pilsje. Dan hoef ik echt niet zo nodig ook nog een café in. Dat is trouwens te duur voor mijn low-budget-reis. Alles wat ik deze week bespaar, kan ik goed gebruiken in de vijf maanden volgend jaar. Ook merk ik dat ik het druk genoeg heb met mezelf, met wat dagboekjes bijhouden, sms-en naar huis.
Het is kwart over tien en ik zit te prakkeseren hoe het kan dat ik onderweg een bordje tegenkwam (bij Moulin Manteau, vlak voor Rocroi) waarop staat dat het nog 2543 km is naar Santiago de Compostela? dat zou betekenen dat ik meer dan 3000 km zou lopen vanaf Friesland. Ik ga eens kijken en rekenen of dat klopt. Ik merk dat dit borden me eerder demotiveren dan dat ik er goede moed door krijg. ik had voordat ik in Dinant kwam uitgerekend dat ik plusminus 500 km heb gelopen, naar Rocroi komen er zo'n 76 km bij: als het bordje klopt zou de totale tocht dan 3119 km zijn: ik geloof het niet!
Ik lees in het schriftje weer stukjes van oude bekenden, waar ik blogs van heb bijgehouden, o.a van Petra Reitsma, die dit jaar ook uit Friesland is vertrokken, maar die geblesseerd is geraakt net voor ze de Pyreneeën bereikte. Ook nog vol goede moed, en enthousiast over de mooie goedkope net verbouwde plek.
Ik kan het Vlaamse boekje van de Via Limburgia & Via Monastica opruimen in mijn rugzak , morgen ga ik verder in het nieuwe boekje "Op Weg naar Santiago van de Ardennen Via Campaniensis naar Bourgondië"
die gaat tot Vezelay. Ik ben benieuwd.