Op zoek naar Jacobus, van België naar Frankrijk - Reisverslag uit Dinant, België van Pylger Andrys - WaarBenJij.nu Op zoek naar Jacobus, van België naar Frankrijk - Reisverslag uit Dinant, België van Pylger Andrys - WaarBenJij.nu

Op zoek naar Jacobus, van België naar Frankrijk

Door: Pylger Andrys

Blijf op de hoogte en volg Pylger

17 September 2014 | België, Dinant

Ik baal er wel van, wat ook deze keer ga ik weer achteraf mijn verhaal schrijven , omdat die &@$-site niet goed werkt, tenminste niet de app op mijn telefoon.
Het is woensdag 17 september, ik heb net een reeks nachtdiensten achter de rug en ik slaap maar kort omdat ik een week ga wandelen. Ik slaap van 7.30 tot 9.15. Veel te kort dus, maar ik heb heel veel zin om te gaan, dit voelt aan als de generale repetitie voor volgend jaar. Ans brengt me naar het station in Roermond, jammer dat ze me niet helemaal er naar toe kn brengen, want de weg er naar toe ligt open. We nemen afscheid op een parkeerterrein een stukje van het station af.
Ik loop er naar toe en maak weer dezelfde fout met Veolia of de NS, ga binnen bij loket vragen hoe het ook weer zit, ik moet nog een keer langs het chip-apparaat, ondertussen heeft die verkeerde handeling me wel weer geld gekost....zo verdienen ze toch gemakkelijk hun geld bij Veolia en NS....
Uiteindelijk ben ik om kwart voor drie in Dinant. Omdat het nog te vroeg is om naar naar de abdij van Leffe te gaan,besluit ik om eerst terug te lopen naar Bouvigny-sur-Meuse. De vorige keer was de kerk dicht en ik wilde graag de afbeelding zien van Jacobus als Pelgrim. Helaas was nu weer de kerk dicht. Gelukkig schoten een pastoor en een man in een wit gewaad me te hulp, ik kon niet in de kerk, maar de pastoor had wel een stempel voor me. Moeizaam hoor, dat communiceren in Hollandais, Francais...Gelukkig stond bij Monsieu Pastoor Jacobus op de schoorsteenmantel en kreeg ik een mooie stempel.
Daarna heb ik me "ingechecked" bij de Abbaye van Leffe, ik krijg een bed aangewezen in een oude school op hun terrein. Ik laat de rugzak daar en ga nog even Dinant in. Op een terras aan La Meuse drink ik nog een Duvel. Ik let op tijd, want ik wil graag het vespers meemaken. Om 18.15 uur is dit. Ik ga er naar toe en krijg een plek aangewezen, ik sta tussen de paters (broeders) die hun gebeden en psalmen in het Frans zongen. jammer dat ik het niet kon verstaan, maar ik vond het wel heel mooi, helemaal omdat ik er middenin stond. Ik heb heel veel respect voor de broeders die er voor kiezen om zo te leven in een klooster in dienst van God.
Na de vesper kreeg ik een avondmaaltijd aangeboden: brood, ham, pannenkoeken, heerlijke myrtillen-jam. Samen met en man die er op retraitte was. Ik begreep uit zijn verhaal dat eerst papa overleed en nu ook zijn mama, waar hij bij woonde. Nu was hij helemaal de weg kwijt én kwam tot rust bij de Paters van Leffe. Een lieve man, heel kwetsbaar.
Om 20.30 uur ben ik naar de oude school gegaan, ik was helemaal kapot. Toch wel veel om zo direct vanuit de nachtdienst mijn reis te vervolgen, maar op deze manier kan ik wel zo lang mogelijk lopen. Ik val als een blok in slaap

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: België, Dinant

Pylger

Ik ben Andries Tromp, geboren in 1956 in Nijemirdum in Fryslân. Ik heb ook in Leeuwarden gewoond. Op mijn 18e ben ik vertrokken uit Fryslân, ben toen in de zorg voor verstandelijk gehandicapten gaan werken in Ermelo. Na Ermelo tijdje in Zwolle gewoond, waar opleiding MBO-IW deed aan de Sprankel. Daar leerde ik Mariet kennen, met haar verhuisde ik in 1986 naar Limburg. We kregen een zoon in 1989, Frank. Het huwelijk liep stuk, ik leerde Ans kennen waar ik in 1995 mee trouwde; in 1995 kregen we Jan en in 1996 Iza. Vanaf 1998 woon met in Helden met Ans en dochter Iza. Zoons Frank en Jan wonen allebei niet meer thuis, Frank woont in Veldhoven, Jan in Utrecht. Ik ben toen Frank en Jan nog klein waren (in 2003) het Pieterpad gaan lopen. Ik vertrok op 22 april, de geboortedatum van ús heit. Op 2 mei liep ik nog, dat was de geboortedatum van ús mem. Ik wilde met het lopen van deze tocht hen gedenken, mem was het jaar daarvoor overleden, ús heit in 1994. Niet zomaar lopen, maar met een reden, heit en mem gedenken. Onderweg heb ik veel kaarsjes opstoken in kerken en kapelletjes. iet dat ik katholiek ben, ik heb protestante (gereformeerde) "roots": het was mijn manier om mijn ouders gedenken. Soms moet je daar de eenzaamheid voor zoeken. Want ondanks de vele ontmoetingen, was ik 's nachts, maar ook overdag heel veel alleen. Als familie en vrienden me na de tocht vroegen of ik God ook tegen was gekomen, zei ik: nee, vooral mezelf en dat was heel erg waar. Bij alleen lopen kom je vooral jezelf tegen! Het laatste stuk in Limburg samen met Frank en Jan. Na Maastricht ben ik nog een paar jaar bezig geweest met de GR-5, die vanaf daar door de Ardennen richting Luxemburg en de Vogezen gaat. Jan liep ook nog 2x stuk mee, de laatste keer kwamen we vlak in de buurt van de stad Luxemburg. Ik zag daar al bordjes staan van de weg naar Santiago vanaf Duitsland. Het begon bij mij te kriebelen. Zal ik nog doorlopen naar Schirmeck in Lotharingen óf zal ik vanaf daar oversteken naar de route van de Camino? Thuisgekomen veel op internet zitten zoeken, er veel over gelezen. In 2012 liep ik de Kennedymars en ontmoette ik daar Ton, die een Jacobsschelp op zijn rugzak had. De schelp was de aanleiding van ons gesprek én we liepen samen de 80 km uit. Ton vertelde dat hij nog een week moest werken voor zijn pensioen en dat hij over paar weekjes naar Santiago hing lopen vanaf Reims. Ik beloofde hem zijn website te gaan volgen. Dit heb ik de hele reis van Ton gedaan. Prachtige verhalen, het maakte indruk op me. In oktober kwam Ton in Santiago aan. Ik besloot om de tocht ook te gaan lopen, maar niet vanaf Luxemburg. Ik was ooit aan Pieterpad en de GR/5 begonnen, maar niet met het doel om naar Santiago te gaan. Omdat het ook een Innerlijke Reis is, besloot ik om te gaan lopen vanaf Fryslan waar ik geboren ben. Waar heit en mem, pake en beppe vandaan komen. Ik las dat er een Jabikspaad is, die begint in Sint Jacobiparochie (Sint Jabik) en gaat naar Hasselt in Overijssel. Vanaf daar is het Pelgrimspad naar Maastricht te lopen. Ik wacht niet tot mijn pensioen, maar ga mijn gespaarde PBL-uren er voor gebruiken. Op mijn 60ste wil ik vertrekken uit Maastricht. De twee jaar ervoor wil ik dan de route vanaf Sint Jabik gelopen hebben. Nou, ik ben lid geworden van het Genootschap van Sint Jacob en kreeg paar weken geleden het Pelgrimspaspoort toegestuurd. Nu alleen nog oefenen, ook met rugzak, de Jakobsschelp aanschaffen en dan kan ik vertrekken. De planning is om in de week van 20 maart te vertrekken uit Sint Jabik. Ik ben blij de knoop doorgehakt te hebben, blij dat ik die ruimte neem en dat ik die ruimte krijg van Ans, om deze (zoek)tocht te maken, waar ik al zo lang van droom.

Actief sinds 21 Feb. 2014
Verslag gelezen: 336
Totaal aantal bezoekers 47606

Voorgaande reizen:

20 Maart 2014 - 30 November -0001

Pelgrim naar Santiago de Compostela

Landen bezocht: