Drie geweldige dagen

Het is nu zondagavond 20:45 uur en ik zit achter de computer van Tante Andrea in Joure. Tijd om een verslagjke te schrijven van de afgelopen twee dagen. Gisteren heb ik drie keer een verslag geschreven op mijn mobieltje, maar het verslag is ook drie keer compleet verdwenen. Op een of andere manier kan ik met de app van Waarben ik.nu niks uploaden. Flink balen dat veel werk gewoon verdwijnt.
Ik zal beginnen bij zaterdagmorgen. We stonden niet te laat op, ik werd wakker van de babyfoon en hoorde Evie gezellig kletsen. De babyfoon stond nog aan omdat de jongens en ik vrijdagavond de oppas waren. Iedereen ging naar de bruiloft van de vriend van Bertjan.
"s Morgens was even later bijna iedereen wakker en ontbeten we nog met Bokko, Bertjan, Rudi, Elles en Evie. Evie was druk bezig met liedjes zingen en wij moesten allemaal meedoen!
Na het eten zijn we samen met Bokko en Evie nog naar het graf van Danny geweest, Frank vertelde nog over zijn herinneringen aan Danny en ook de begrafenis. Mooi om Danny nog te herdenken op onze tocht: hij is nog steeds in onze gedachten.
Bokko en Evie zwaaiden ons uit en even later liepen we via de Schrans richting Goutum. Er is ontzettend veel bijgebouwd daar, ik herkende het bijna niet meer, ook de wegen zijn complleet anders. Gelukkig liepen we even later de wijdsheid weer in met alleen gras, sloten en heel veel lucht om ons heen. Voor Winsum begon het keihard te regenen, we schuilden bij een boerderij onder een boom. Toen het wat opklaarde liepen we verder. In Winsum een bak koffie gedronken in het plaatselijk cafe. Lekker opgewarmd en weer verder.
Het weer klaarde echt op, het zonnetje kwam er weer door, heerlijk wandelweer; niet te warm, niet te koud: precies goed. In Reduzum (vroeger Roordahuizum) moest ik ergens aanbellen om een stempel te halen. We werden alle drie uitgenodigd om een kop koffie te drinken. een heel aardige mevrouw van 80 jaar, frou Kuiken vertelde ons van alles, en wij haar. Het bleek dat ze vroeger verpleegster was geweest in Leeuwarden in het Diaconessenhuis. Ze had ook in Leeuwarden-West gewoond en kende heit's winkel op de Wagnerstraat.
Ze zei: " als we nog even doorpraten dan hebben we straks gemeenschappelijke vrienden, of zijn we missschien wel familie...." met een lach. Gek dat als je wat langer met elkaar praat je vaak allerlei overeenkomsten ontdekt.
Na de koffie namen we afscheid, na 100 meter lopen kwam ik erachter dat ik voor de 2e keer mijn staf vergeten was, dus ,maar weer teruggelopen. Frou Kuiken stond lachens voor het raam...
We liepen over een hoge brug richting Akkrum, Frank begon wat last van zijn voeten te krijgen. Bij cafe Kromme Knilles aten we een lekkere tostie en rustten wat uit. Het bleek dat we ook daar een stempel konden halen. Degene die dat normaal deed was er niet en had ze afgegeven bij het cafe.
Langs een mooi kerkhofje en een heel leliijke watertoren liepen we langs het riviertje de Boarne naar Aldeboarn, een prachtig plaatsje met een heel mooie kerk. Onderweg veel gesprekken met de jongen over van alles en nog wat. Ik heel veel verhalen over vroeger, hoe het was toen we verhuisden naar de stad, de school. Van dorpsjongen naar stadsjongen en de moeilijkheden die ik daar mee had: dat ik vaak liftend terugging naar Nijemirdum, al heel jong.
In Aldeboarn kwam Bokko al gauw met de auto. Daar kwam ik erachter dat ik weer de staf ergens vergeten was (3e keer!). Even nadenken; ja, hij staat in Akkrum bij Kromme Knilles. Bokko is via Akkrum teruggereden, de staf stond er nog gelukkig. Volgens Jan en Frank zal het niet de laatste keer zijn, ik hoop echt van wel...ik begion geloof ik een band te krijgen met die klote-stok....

's Avonds erst heerlijk gedouched, later heerlijk gegeten bij Bokko en Margreet. Ze hadden een heerlijke maaltijd gemaakt, en van dat wandelen in de buitenlucht krijg je best wel honger. Gezellig samen gekletst en van elkaar genoten.
Drie keer heb ik proberen verslag te maken, om 00.30 uur heb ik de moed maar opgegeven. Vanmorgen om 7.30 uur werd ik wakker, nogmaals geprobeerd. Toen maar opgestaan, heel zachtjes, Jan en Frank laten liggen. Om 8.00 uur liep ik al met stempelkaart langs de Potmarge richting Grote (of Jacobijner) Kerk. Daar was alles dicht, de koster was er ook nog niet. Even gekeken, ik zag dat je ook stempel bij Stendon University Hotel een stempel kon halen. De Grote Kerk ga ik later nog eens bezichtigen.
Toen ik met de gestempelde kaart terugliep naar Huizum, bedacht ik dat ik vroeger met mijn vriend Gerrit ook zo op zondagmorgens door de stad had gezwalkt. We moesten dan naar de kerk en liepen de Pelikaankerk naar binnen om te kijken wat voor Psalmen op het bord stonden en liepen de andere kant de kerk weer uit. Liepen dna wat te zwalken door de stad en dronken soms een kop koffie bij de Stationrestauratie. We zullen 15, misschien 16 jaar geweest zijn. soms ginge we in dat fotohokje staan en maakte dan een "selfie", Ja toen al. Ik heb er nog verschillende tussen de foto's liggen.
In ieder geval bracht het me op hety idee om nog even langs Gerrit en Foke te lopen, Foke is heel ziek geweest. Ik heb ze heel lang niet meer gezien. Gelukkig was Gerrit al wakker. Om negen uur zat ik daar al aan de koffie. Voor ons alle drie een verrassing. Ik ging warempel zo over van Nederlands naar Leeuwarders en Fries tegen Foke. Al jaren geen stadsfriesmeer gepraat en zo gaat het gewoon weer. Raar.
Gerrit en Foke vertelt over mijn plannen, ze gaan me volgen op dit blog, heel leuk. Ik moest in Sint Jabik al aa nhen denken omdat ze er hebben gewoond. Een keerop een feest van Gerrit hebben Klaas en ik zelfs geslapen op de Jacobshoeve!

Met Bokko en Margreet nog lang ontbeten, heel fijn gepraat over de doel van deze tocht voor mij. Margreet zou er ook wel aan willen beginnen. (misschien samen vanaf hun huisje in de Medoc?) Danny kwam ook nog aan de orde, een gesprek met veel emoties, voor allemaal.
Over de tocht zal ik kort bliven, anders wordt het wel een erg lang verslag. We haalden ik Aldeboarn eerst de stempel bij iemand die een streepjespak buiten had hangen, het bleek dat hij ' s morgens in de kerk had gepreekt. Over Haskerdijken liepen we richting Heerenveen. Er was nog ergens in de buurt van Haskerdijken een kerkje met daar van alles over de kluizenaar Dodo uit twaafhonderd en nog wat. Prachtig kerkje met een kerkof er om heen zoals bijna overal in de dorpjres in Friesland.
Om een uur of vier waren we bij de katholieke kerk in Heerenveen, waar we bij de pastoor een stempel haalden. De pastoor belde ik wakker uit zijn middagslaapje... Nog een heel gesprek met 'm gehouden over de Camino, over dat wandelen een soort mediteren is, bidden, stil staan en weer verder... Hij vroeg of ik belangstelling had om naar bijeenkomst van Pelgrim te gaan, maar ik zei dat ik te ver weg woonde om naar Heerenveen te komen.
Tante Andrea haalde ons op hert station, we zijn met haar en Tante Henny naar de Chinees geweest, heerlijk gegeten, daarna heb ik Jan en Frank naar het Station gebracht en zijn ze respectievelijk naar Utrecht en Eindhoven gereist.
Vanavond nog gezellig met Tante Andrea en Tante Henny in Joure, morgenvroeg brengen we eerst de auto naar Blokzijl. Morgen slaap ik bij zusje Rink in Lelystad. Ook veel te lang niet gezien.
Morgen ook voor't eerst alleen lopen, heel anders dan met die twee kwajongens, voor het eerst de stilte in....ik heb er zin in en ik zie er tegen op....